ahu — is. <fars.> 1. Ceyran. Ətirlərimizin əlası müşkdür ki, ahunun göbəyinin qanından ibarətdir. C. M.. Məstan bir qaçan ahuya dönüb, indi kəməndə gəlmir. S. R.. 2. Şairanə təşbihlərdə: dilbər, gözəl. Aşiqidilxəstəni hərdəm sorar, ahu gəlir. X … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahubaxışlı — şair. bax ahugözlü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nigar — is. <fars.> Əsil mənası «rəsm», «şəkil», «surət» olub, şeirdə məcazi olaraq «gözəl», «məhbubə» mənasında işlənir. – Yox, – dedim! – Bir dayan! Hələ sözüm var; Gəl mənə bir danış, ey nazlı nigar! S. V.. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikar — is. <fars.> Ov. Cümə bekar, şənbə şikar. (Məsəl). <Kərim babanın> indi belə fikri zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi. A. Ş.. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş gəldim bir ahugözlü nigarə. M. Müş.. Şikar etmək (eyləmək) – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurulmaq — 1. məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur. 3. Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. – Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti